Gigantski nosorog teži od slonova
1
0
Nosorog, novootkriveno stvorenje, predstavljeno u naučnom časopisu Commucation Biology. Reč je o izumrlom rođaku današnjeg nosoroga. Jedna je od najvećih kopnenih životinja svih vremena nastanjivala je teritoriju između današnje Tibetanske visoravni i Pakistana. I to pre više od 25 miliona godina, potvrdili su očuvani fosili džinovskog nosoroga.
Pre 26,5 miliona godina, delovi regiona u kome su fosili pronađeni bili su prožeti vlažnim šumama, pružajući utočište jednom od najvećih sisara koji su ikada hodali kopnom.
Životinja bila je teška do 24 tone, što je četiri puta više od današnjih afričkih slonova. Samo njena lobanja bila je dugačka više od metra.
Fosilni ostaci džinovskog nosoroga
To je najnovija poznata vrsta u grupi džinovskih nosoroga bez rogova koji su živeli širom centralne Azije u periodu od pre 50 miliona godina do pre 23 miliona godina.
Inače, P. linxiaense, kako je nosorog nazvan, i njegovi srodnici poznati su po ogromnim dimenzijama. Smatra se da je prosečna odrasla jedinka bila viša od pet metara do ramena i da je imala vrat dug oko dva metra.
Nosorog veći od žirafe
Poređenja radi, današnje žirafe su visoke nepunih šest metara.
Zahvaljujući položaju, pronađeni fosili, uključuju očuvanu kompletnu lobanju i kičmene pršljenove. Ovi podaci velika su pomoć „u popunjavanju porodičnog stabla životinja paraceraterijuma“.
Fosili ovih životinja su retki i često fragmentirani. Što otežava prikazivanje evolucije i širenja roda.
Smatra se da im je dugogodišnje stanište grupe bila Centralna Azija. Prva vrsta paraceraterijuma živela je u današnjem zapadnom Pakistanu.
Istraživači koje je vodio Tao Deng, paleontolog sisara sa kineskog Instituta za paleontologiju i paleoantropologiju kičmenjaka u Pekingu, sada su otkrili da je nova vrsta P. linxiaense bila usko povezana sa pakistanskim P. Butgiense. To nagoveštava poreklo pakistanskog nosoroga.
Pronađeni fosili izvučeni su iz peščara centralnog kineskog basena Linkija.
Pedesetih godina prošlog veka poljoprivrednici u tom području tvrdili su da su pronašli „zmajeve kosti“. Jedno vreme su ti ostaci prodavani medicinskim kompanijama i korišćeni su kao sastojci tradicionalnih kineskih lekova.
Od osamdesetih godina prošlog veka, paleontolozi sa Instituta za paleontologiju i paleoantropologiju kičmenjaka proučavali su stene bazena Linkija i bogatstvo fosila iz tog područja.
Nova otkrića sugerišu da su se džinovski nosorozi slobodno kretali hiljadama kilometara između Centralne Azije i indijskog potkontinenta pre 30–35 miliona godina.
Klima i geografski obrasci
Klimatski uslovi u to vreme „dozvoljavali su gigantskom nosorogu da ode ka severu u Centralnu Aziju“, navodi se u studiji.
Podaci iz nove studije pomažu u otkrivanju geografskih obrazaca koji su upravljali kretanjem džinovskih nosoroga.
Tako na primer, Katalog džinovskih fosila nosoroga u novom istraživanju sugeriše da životinje nikada nisu prešle iz Azije u Evropu preko planine Ural. Podaci studije ukazuju na to da je planinski lanac mogao da deluje kao prepreka.
Istraživanje takođe može pomoći da se objasni kako su ogromna stvorenja stigla u današnju Tursku. I tamo su takođe pronađeni fosili nosoroga.
U naučnom radu se sugeriše da su se, nakon što su džinovski nosorozi stigli u današnji Pakistan, probili u Tursku preko današnjeg Avganistana i Irana.
Neki fosili koji pričaju ovu priču, međutim, sada su izgubljeni i nedostupni onima koji se bave naučnim istraživanjima. Zbirka od 300 fosila sakupljenih u Pakistanu – uključujući ostatke gigantskih nosoroga, stradala je 2006. godine zbog bombardovanja.
U slučaju novootkrivene vrste, fosili su na sigurnom – u paleozoološkom muzeju Heženg u kineskoj severno-centralnoj provinciji Gansu.
Naučnicima sledi rad na detaljnijem opisu giganta, uključujući rekonstrukciju mišića i precizniju procenu njegove telesne mase.
izvor: nacionalnageografija
