Nova vrsta slepog miša u Srbiji
0
0
U Srbiji pronađena nova vrsta slepog miša sredozemnog repaša (Tadarida teniotis) na lokalitetu Vlasinskog jezera. Tim povodom 2. marta 2018. godine u Prirodnjačkom muzeju u Beogradu javnosti su nove naučne podatke predstavili: dr Milan Paunović, muzejski savetnik, direktor Prirodnjačkog muzeja; Branka Pejić iz Instituta za biološka istraživanja „Siniša Stanković“, stipendista Ministarstva prosvete, nauke i tehnološkog razvoja; Ivana Budinski iz Instituta za biološka istraživanja „Siniša Stanković“ i Branko Karapandža iz agencije FAUNA C&M.
Sredozemni repaš je 31. vrsta slepog miša nađena u Srbiji. Njegovo prisustvo u Srbiji je bilo očekivano i najavljivano, ali je prvi nalaz zabeležen tek nedavno, posle intenzivne terenske istraživačke potrage. Dana 18. oktobra 2017. godine na lokalitetu Vlasina Stojkovićeva u okviru predela izuzetnih odlika Vlasina, uz pomoć ultrazvučnog detektora registrovano je oglašavanje primerka sredozemnog repaša. Analizom zvučnog zapisa nedvosmisleno je utvrđeno da se radi o ovoj vrsti, navodi se na sajtu Prirodnjačkog muzeja u Beogradu.
Nalaz nove vrste slepog miša u Srbiji je zabeležen u okviru terenskog rada na projektu Prirodnjačkog muzeja u Beogradu „Monitoring populacija i skloništa slepih miševa u Srbiji“ koji sufinansira Ministarstvo zaštite životne sredine. Ovaj nalaz zabeležila je član projektnog tima Branka Pejić iz Instituta za biološka istraživanja „Siniša Stanković“, stipendista Ministarstva prosvete, nauke i tehnološkog razvoja. Prvi nalaz je upravo publikovan u Glasniku Prirodnjačkog muzeja.
Sredozemni repaš je tipična mediteranska vrsta i jedan od najvećih slepih miševa Evrope. To je robustan slepi miš iz porodice repaša Molossidae. Ima karakteristične velike i široke uši koje su spojene u osnovi i usmerene unapred iznad široke nabrane i naborane njuške. Krila su veoma duga i uska. Repna letna membrana je kratka, pri čemu oko jedne polovine repa nije obuhvaćeno njome. Imaju veoma specifičan miris koji je opisan kao mešavina mošusa i lavande.
Faktori ugrožavanja ove vrste su uznemiravanje i gubitak skloništa u zgradama, upotreba pesticida i stradanje od vetrogeneratora. Mere zaštite su očuvanje otvorenih ekosistema (lovne teritorije), smanjenje upotrebe pesticida i zaštita poznatih kolonija u liticama. Vrsta je zaštićena u okviru Bernske i Bonske konvencije, kao i Direktive Evropske Unije o staništima i vrstama, dok je na svetskoj IUCN Crvenoj listi vrsta svrstan u nižu kategoriju ugroženosti – poslednja briga. U Srbiji nema status, jer do sada nije bilo nalaza, ali se očekuje da bude svrstana u kategoriju strogo zaštićenih divljih vrsta.
Izvor: Prirodnački muzej u Beogradu
